Bu akşam izlediğim 'Ayla' filmi, Oskar alır mı bilemem ama pek çok ödül alacağı muhakkak…
Bana göre; dramatik kurgusu, anlatım dili, müziği, görüntülerin öyküye katkısı ile Türk sinemasının son yıllardaki önemli yapıtlarından birisi.
Bu film bir dönem filmi sayılır.
Bu filmle birlikte, 1950'li yıllarda, Menderes hükümetinin tartışmalı siyasi bir kararla, hiç de üzerimize 'elzem' olmadığı halde, hiçbir ülke karışmadığı halde 'Kominizmin başını ezmek için' Kore'ye gönderilen ve orada ABD'nin emrinde görev yapan,çoğu şehit, gazi olan öyküleri tarihin gizliliğinde saklı kalmış askerlerimizi hatırlıyoruz.
Filmde, savaşın acımasız ortamında bile iyilik duygusunu, Anadolu insanı özelliğini yitirmeyen Süleyman Astsubayın savaşın ortasında kalmış ailesini yitirmiş Koreli Ayla'yı sahiplenmesi üzerine kurulu bir öykü var.
Yönetmen, Ayla'nın öyküsü üzerinden günümüzdeki 'mülteci' sorununa, savaşın parçaladığı aileler sorununa başarılı göndermeler yapılıyor.
32 yerli yabancı oyuncu var filmde ama özellikle saf, masum, abartısız haliyle sanki kamera önüne salınmış, rolünü iyi anlamış Koreli küçük kızı canlandıran artist Kim Seoul filmin en başarılısı. İsmail Hacıoğlu ve Çetin Tekindor tabi güçlü bir oyunculuk performansı sergiliyor.
Eksiklikler ve eleştirilecek pek çok yanı var.
Özellikle gereksiz yere uzatılmış planlar bir hayli fazla. Yönetmen biraz yaşanmış öykü ile belgesel-sinema filmi arasında bocalamış. Veya gerçek öyküye az katkıda bulunmak istemiş.
Savaşın içindeki çocuk yerine bir askerliği birlikteki çocuk figürünü, onunla baba ilişkisi kurduğu Süleyman arasındaki planları önemsemiş.
Cumhuriyet döneminde, Türk askerinin sınır ötesi harekatlarından en dramatik sonuçlarından birisi Kore gerçeği, Ayla'da anlatılıyor…
Gönül ister ki, Bu bir başlangıç olsun.
Tarihimizde malzeme çok…
Sinema diliyle, örneğin; Kıbrıs'ı, Afganistan'ı, Balkanları, terör örgütüyle yürütülen savaşımızı, 'Fırat Kalkanı'operasyonundaki insan hikayelerini de görmek isteriz.
Son söz: Ayla'yı mutlaka izleyin ve ağlamanıza engel olmayın. Ben öyle yaptım…
Ufuk Kekül-1.11.2017