ÖĞRETMENLER GÜNÜ
Adam gibi adamdı…
Yıllanmış,bir takım elbisesi,iki kıravatı,iki gömleği;
Yarım topuklu bir ayakkabı bir de lastik çizmesi vardı.
İl den il e,köyden köye sürdüler ,
Eğilmedi,bükülmedi,aldırmadı,
Hiç şikayetçi olmadı;yadırgamadı,
Gittiği yerlerde zaten çocukluğundaki yaşam vardı.
Eşya mı dedin? tahta bir bavulu,kitap torbası vardı…
Başöğretmeni O Mavi Gözlü Dev,
Öğretmenler ise Hasan Ali Yücel,Mustafa Necati,
İsmail Hakkı Tonguç; okulu: ya Kızılçullu,Hasanoğlan,Ortaklar,
Beşikdüzü,İvriz,Göl,Yunus Emre…yani bunlardan biriydi.
Heryıl mesleğine övgülerin yağdırıldığı bir GÜNÜ ,
Unutulduğu 364 günü vardı.
Serveti,sarayı,gemisi,hanı,hamamı yoktu,
Ayın ikisinde,üçünde biten bir maaşı,
Hiç bitmeyen taksitleri,borçları vardı…
Ezilenden yana olan,doğayı koruyan savaşa hayır diyen,
Cumhuriyet ve Atatürk İlkelerini şiar edinmiş,yurt sevgisiyle dolu
ögrencileri vardı.
Bazen bunların arasından büyüyünce ezen,çalan ,halkı sömüren
Vatanına ihanet edenler de çıktı.
Suç öğretende değil onların mayasında yani,
Genlerinde vardı…
Tepesinde .vaatlerde bulunan,24 Kasımlarda
‘ Eli öpülesi…’diye nutuklar çeken,
Ancak hiç birşey yapmayan makam sahipleri,
‘ Bakan ‘denilen;bakıp da görmeyen yöneticiler! vardı..
Sözün kısası : 24 KASIM diye yapmacık bir güne,
Umutları,hayalleri,ülküleri sığdırılmak istenen ,
Herbirimizin yetişmesinde emeği geçen
Bu KAHRAMANLARI tanıdınız mı?…
Ben tanıyorum veee , yılda bir gün değil
365 gün ellerinden öpüyorum…
* * *
İlkokulda beni,iki derslikli ,Giresun’un Bozat Kasabası İlkokulunda ,Köy Enstitüsü mezunu Nizamettin ŞENEL ve Nafi ASLAN adlı öğretmenler okuttu.
Okul numaram 38 di.
Ceviz ağacından yapılmış,işlemeli,cilalı çantamdaydı ‘saman yaprak’ defterim,kitaplarım,kara kalemim…
Kış gelince karda,bu çantanın üstüne oturup iniş aşağı kayak yapardım.
Bu nedenle çantanın arka yüzünde cila falan kalmamıştı.
Öğretmenimiz her gün dersten önce,okul bahçesinde yarım saat ‘Jimnastik’ yaptırırdı.
Sonra ANDIMIZ,hafta başı,hafta sonu da İSTİKLAL MARŞIMIZ…
Ailemizden sonra öğretmenler bulunurdu sevgi dağarcığımızda.
Onlara selam olsun…
Her ikisi de kelebekler gibi uçup gittiler bu dünyadan.
Okullarda ANDIMIZ ın söylenmediği,TÜRK,TÜRKİYE CUMHURİYETİ Kelimelerini kullanmanın sansürlendiği ,İSTİKLAL MARŞI nın sözleri ve söylenmesinin tartışıldığı bu günleri görmeden sonsuza gitmeleri bir bakıma da iyi oldu hani! Yürekleri dayanamazdı …
Ruhları şad,mekanları cennet olsun; onların şahsında tüm öğretmenlerin Öğretmenler Günü kutlu olsun…
Yazımı,öğretmen konulu yazdığım bir şiirin son bolümüyle bitiriyorum:
….
Öğretmenim,
Kalmasın gözün ardında,
Sayende tükenmez aydınlık ufuklara yolculuk.
Bu topraklar doğurgandır;
Yunus’tur,Mevlana’dır,Hacı Bektaş Veli’dir
Anadolu’dur…
Tohumlar gövde olur yeşerir her bahar, üzerinde;bilirsin…
Karanlıkları kovmak için,
Bir gidersen
Bin gelirsin
PİR gelirsin…
M.Necati AKALTUN
(Emekli Sivil Savunma Müdürü-Eğitimci)