Bugün, Türkiye için kara bir gün.
Türkiye, bir gece yarısı kararnamesiyle, 46 ülkeyle birlikte imzaladığı İstanbul Sözleşmesi’nden ayrıldı.
42 milyon kadın artık savunmasız, korumasız bırakıldı.
Ak Parti bu kararla köklerine dönüyor, ideolojisine format atıyor. Kitlesini tanımlıyor, daha dar bir alanda siyasetini şekillendiriyor. Demokrasi, insan hakları, barış gibi temel kavramları kendine göre yorumlayarak bir uzaklaşmayı tercih ediyor.
Kendi bileceği şey!
Peki neydi bu sözleşme;
*Kadına yönelik şiddeti bir insan hakkı ihlali olarak tanımlar, şiddeti ortadan kaldırmayı ve kadınları korumayı amaçlar.
*Kadına yönelik şiddetin ortadan kalkması için devletlerin kapsamlı ve bütüncül politikalar geliştirmesi gerektiğini söyler.
*Devletlerin toplumsal cinsiyet eşitliğini hem yasalarında hem de toplumsal yaşamda hayata geçirmesi gerektiğini belirtir.
Kadına yönelik şiddet cins kırımı halini almışken, bu maddelerden kim hangi nedenle rahatsız oldu.
Tek imza, tek karar yetti bütün kazanımları, hakları, hukuku ortadan kaldırmaya.
Madem bu sözleşmeyi beğenmediniz madem yerine; kadına şiddeti, tecavüzü, tacizi, hayatın dışına itmeyi, bütün özgürlüklerinden mahrum bırakmayı, kadını öldürmeyi mubah sayan, doğru bulan bir yasa çıkarın da tam amaç hasıl olsun!
Bu ‘iptal’ kararından derhal vaz geçilmelidir. Türkiye’nin kadınları yok sayılmayı hak etmiyor.