Adam gibi adamdı…
Yıllanmış,bir takım elbisesi,iki kıravatı,iki gömleği;
Yarım topuklu bir ayakkabı bir de lastik çizmesi vardı.
İl den il e,köyden köye sürdüler ,
Eğilmedi,bükülmedi,aldırmadı,
Hiç şikayetçi olmadı;yadırgamadı,
Gittiği yerlerde zaten çocukluğundaki yaşam vardı.
Eşya mı dedin? tahta bir bavulu,kitap torbası vardı…
Başöğretmeni O Mavi Gözlü Dev,
Öğretmenler ise Hasan Ali Yücel,Mustafa Necati,
İsmail Hakkı Tonguç; okulu: ya Kızılçullu,Hasanoğlan,Ortaklar,
Beşikdüzü,İvriz,Göl,Yunus Emre…yani bunlardan biriydi.
Heryıl mesleğine övgülerin yağdırıldığı bir GÜNÜ ,
Unutulduğu 364 günü vardı.
Serveti,sarayı,gemisi,hanı,hamamı yoktu,
Ayın ikisinde,üçünde biten bir maaşı,
Hiç bitmeyen taksitleri,borçları vardı…
Ezilenden yana olan,doğayı koruyan savaşa hayır diyen,
Cumhuriyet ve Atatürk İlkelerini şiar edinmiş,yurt sevgisiyle dolu
ögrencileri vardı.
Bazen bunların arasından büyüyünce ezen,çalan ,halkı sömüren
Vatanına ihanet edenler de çıktı.
Suç öğretende değil onların mayasında yani,
Genlerinde vardı…
Tepesinde .vaatlerde bulunan,24 Kasımlarda
' Eli öpülesi…'diye nutuklar çeken,
Ancak hiç birşey yapmayan makam sahipleri,
' Bakan 'denilen;bakıp da görmeyen yöneticiler! vardı..
Sözün kısası : 24 KASIM diye yapmacık bir güne,
Umutları,hayalleri,ülküleri sığdırılmak istenen ,
Herbirimizin yetişmesinde emeği geçen
Bu KAHRAMANLARI tanıdınız mı?…
Ben tanıyorum veee , yılda bir gün değil
365 gün ellerinden öpüyorum…
M.Necati AKALTUN
(Emekli Sivil Savunma Müdürü-Eğitimci)