Bugün acının yıl dönümü… Hepimizin yüreğini yakan, derinden sarsan 6 Şubat depremlerinin üzerinden bir yıl geçti! Unutmadık, daha dün gibi aklımızda ve unutmayacağız, hafızalarımızda yaşayacak.
Bir yıl önce bu gece Saat 04.17’de önce merkez üssü Kahramanmaraş’ın Pazarcık ilçesi olan 7.7 şiddetindeki depremle on binlerce bina yerle bir oldu. 9 saat 7 dakika sonra ise bu kez merkez üstü Elbistan 7.6’yla sarsıldı. Kahramanmaraş, Hatay, Adıyaman, Malatya, Osmaniye, Elazığ, Adana, Kilis, Şanlıurfa, Diyarbakır ve Gaziantep depremle sarsılan illerimiz oldu. Hatay neredeyse haritadan silindi.
Resmi kayıtlara göre 53 binden fazla yurttaşımızı yitirdiğimiz, 100 bin kişinin yaralandığı depremin yıl dönümünde acılar hala taze ve depremin yaraları hala sarılmadı, hayat normale dönmedi.
Kayıplar var. Mezarsız ölüler var.
Aslında “hepimiz öldük, bazılarımız gömüldü”…
On binlerce depremzede konteynırlarda çadırlarda çok kötü koşullarda, yokluk ve yoksulluk içindeler, barınma, beslenme, sağlık gibi insani ihtiyaçları karşılanmıyor, eksinin altındaki derecelerde yaşam mücadelesi veriyor.
Depremler bölgede, 11 kentte elektrik, su, internet, kanalizasyon, yol, ulaşım gibi alt yapı ve üst yapı temelli sorunların artmasına yol açtı. Bunlar da hala giderilmiş değil.
Milyarlarca zararın telafisi sağlanmadı.
Kentle enkaz altında.
Deprem vergileri ve deprem sonrası halktan toplanan yardımların şeffaf biçimde bölgeye aktarılmaması da bir başka konu.
Yani depremzedeler daha pek çok sorunla yaşamaya devam ediyor. Türkiye ise bir yıl sonra depremin doğal afet boyutunun dışındaki nedenleri; ihmalleri, yanlış kentleşmeyi, müteahhit ve yerel yöneticilerin rant işbirliğinin sonuçlarını, önlem alınmamasını, deprem sonrasındaki müdahaledeki ve yardımların ulaşmasındaki gecikmeyi ve daha bir sürü şeyi tartışmaya devam ediyor.
Sonuçta ölenler öldükleriyle kaldılar. Kocaman bir hesap hala görülmeyi bekliyor. Yargı dosyaları kapatma eğilimine. Yöre halkı da bedel ödetmiyor. Katillerden ve onların işbirlikçilerinden yıkıma neden olan siyasi anlayışı sürdürümcülerinden hesap sormuyor, tersine kalıcılıklarını sağlayarak, güçlendirerek, destek vererek ödüllendiriyor. Sorumlu suçlular büyük bir pişkinlikle ortalıkta geziyor.
Tan da bu anda ülkenin cumhurbaşkanı seçimlerde oylarını kendilerine verenlerin kentlerinin yaralarını saracakları anlamına gelen sözler sarf ediyor.
Ülke devleti arıyor.
1 yıl sonra gelinen nokta bu…Acı ve acıdan geriye kalanlar katmerleşerek büyüyüp gidiyor. Bir dahaki yıl ne olacak, ne kadar uzaklaşılacak bugünden, neler değişecek bekleyip göreceğiz.
Deprem şehitlerimizi bir kez daha saygı rahmet ve minnetle anıyorum. Ruhları şad olsun.