Giresun Belediyesi’nde daha önce tebligat gönderilen 102 sözleşmeli personelden 38’inin işine bugün itibarıyla son verildi.
Ellerine iki satır yazı tutuşturuldu.
Sabah işçi olarak çıktıkları evlerine, akşam işsiz olarak döndüler.
Ötekilerin akıbeti ne olacak, belli değil.
Kalanlar neye göre kaldı, çıkarılanlar neye göre, hangi tanımlama ve değerlendirmeyle çıkarıldı, elemeyi kim ya da kimler hangi kriterlere göre yaptı, o hiç belli değil. Osman Öden mi, Salih Özdemir mi, Abdurahman Demirel mi, Süleyman Şahin mi, Şerafettin Vurgun mu, bizzat Aytekin Şenlikoğlu mu, kim?…
İş ve hizmet üretimine katkıda bulunmadıkları için mi, sanmam…Çünkü bu personellerin büyük bölümü, sorumluluk ve görev alanlarında 4-5 yıldır çalışıyorlar.
Yani yetişmiş deneyim kazanmış personeller.
Öyleyse?..
Bu kararın arkasında bir keyfiyet ve ‘ben yaptım oldu, bitti’ mantığı yoksa, eğer çıkarılanların bilgileri hak, hukuk, adalet ve liyakat esasına göre oluşturulmuşsa çıkıp söylesinler, kamuoyunu ikna etsinler. Şunu şu nedenle çıkardık, şunları şu şu nedenle çıkarmadık desinler.
VAATLER NE ÇABUK UNUTULDU?
Seçim öncesi ve sonrasında defalarca kimsenin ekmeği ile oynamayacağını, ‘bankamatikler’ ve disiplinsiz davrananlar dışında kimseyi işten çıkarmayacağını söyleyen Sayın Aytekin Şenlikoğlu, bu sözlerinin altında kalmıştır.
Kendi imajını, güvenirliliğini bozduğu gibi, partisi AKP, ‘CHP’li belediyeler işçi çıkarıyor’ diye ortalığı ayağa kaldırırken, partisini zora sokmuş, savunmasız duruma getirmiştir.
Şenlikoğlu, Giresun Belediye tarihinde daha şimdiden en çok işçi çıkaran, kıyım yapan belediye başkanı olarak tarihe geçmiştir.
Bence bu kararını tekrar gözden geçirmelidir.
Kaldı ki, Sayın Şenlikoğlu’na Giresunlular, işçi çıkar, işsizlere yeni işsizler ekle diye oy vermedi.
Eğer önceki dönem yanlışlık varsa, işe ihtiyacı olmayanlar, varlıklılar, yandaşlar alındıysa, sen doğru işçi alım politikaları uygula, mevcut çalışanlarını koru, yeni iş ve istihdam alanları yarat diye oy verdi.
Ne yani, Giresun Belediyesi 100-200 kişiyi istihdam edemeyecek, onların maaşlarını ödeyemeyecek kadar aciz mi veya onlara maaş ödemeyerek ne kadar bir kaynak, tasarruf sağlayacaktır, bilmek isteriz.
Hele bu çıkarılanların yerine eğer bir süre sonra kendi partililerinden yeni çalışanlar alınacaksa, bu asla affedilmeyecek ikinci bir adaletsizlik olacaktır.
Sonuç olarak; gerekçesi her ne olursa olsun ekmekle, aşla oynamanın haklı hiç bir tarafı yoktur. Hele de siyasi iktidarın uyguladığı ekonomi politikaların bir sonucu olarak; 18 yıldır onlarca işyerinin, irili ufaklı KOBİ türü işletmelerin, fabrikaların kapandığı işsizi bol, kayıtlı işsizi 40 binlere dayanan bir şehirde, yüz kişinin daha kapının önüne konulması doğru değildir.
Vebali ve siyasi bir bedeli vardır.
Ayıptır, yazıktır ve de günahtır.
Ne demiş Yunus Emre: “Zulümle abad olanın ahiri berbat olur”…