ÖĞRETMENLER GÜNÜ
İlkokulda beni,iki derslikli ,Giresun'un Bozat Kasabası İlkokulunda ,Köy Enstitüsü mezunu Nizamettin ŞENEL ve Nafi ASLAN adlı öğretmenler okuttu.
Okul numaram 38 di.
Ceviz ağacından yapılmış,işlemeli,cilalı çantamdaydı 'saman yaprak' defterim,kitaplarım,kara kalemim…
Kış gelince karda,bu çantanın üstüne oturup iniş aşağı kayak yapardım.
Bu nedenle çantanın arka yüzünde cila falan kalmamıştı.
Öğretmenimiz her gün dersten önce,okul bahçesinde yarım saat 'Jimnastik' yaptırırdı.
Sonra ANDIMIZ,hafta başı,hafta sonu da İSTİKLAL MARŞIMIZ…
Ailemizden sonra öğretmenler bulunurdu sevgi dağarcığımızda.
Onlara selam olsun…
Her ikisi de kelebekler gibi uçup gittiler bu dünyadan.
Okullarda ANDIMIZ ın söylenmediği,TÜRK,TÜRKİYE CUMHURİYETİ Kelimelerini kullanmanın sansürlendiği ,İSTİKLAL MARŞI nın sözleri ve söylenmesinin tartışıldığı bu günleri görmeden sonsuza gitmeleri bir bakıma da iyi oldu hani! Yürekleri dayanamazdı …
Ruhları şad,mekanları cennet olsun; onların şahsında tüm öğretmenlerin Öğretmenler Günü kutlu olsun…
Yazımı,öğretmen konulu yazdığım bir şiirin son bolümüyle bitiriyorum:
….
Öğretmenim,
Kalmasın gözün ardında,
Sayende tükenmez aydınlık ufuklara yolculuk.
Bu topraklar doğurgandır;
Yunus'tur,Mevlana'dır,Hacı Bektaş Veli'dir
Anadolu'dur…
Tohumlar gövde olur yeşerir her bahar, üzerinde;bilirsin…
Karanlıkları kovmak için,
Bir gidersen
Bin gelirsin
PİR gelirsin…