En çok zorlandığım konuşmalardan biriydi. Kelimeler düğümlendi boğazımda
Giresun’da yaşanan sel felaketinde kaybolanlardan biri de meslektaşım, arkadaşım gazeteci Serap’ın eşi Umut.
41 yaşında 2 çocuk babası. İşten eve dönerken sele kapılıyor, arabası bulundu, kendisi yok!
bir haftadır aranıyor. Aramaları Serap da izliyor Umut’suzca! Acısı, hüznü, öfkesi, isyanı birbirine karışmış durumda!
Felaketin çarpık yapılaşmadan, HES’lerin doğal dengeyi bozmasından kaynaklandığını haykırıyor! En çok da “İnsanın ölüsünü araması çok ağır bir duygu abla. Her gün evden çıkarken çocuklarıma babanızı aramaya gidiyorum demek çok acı” ifadesi oturdu yüreğimin ortasına.
Acısının tarifi yok ama Umut’unu kaybettiğini kabullenmiş Serap, cesedinin bulunmasını, bir mezarının olmasını istiyor, bekliyor artık!
Bitmek bilmez kar hırsıyla doğanın dengesini bozup, felakete yol açanlar; Bu acılar asılı kalsın boynunuzda!